آنچه به محله روح وآنرا خاطره انگیز می نماید ،رفتار  و اشکال هندسی ساختمانها را  در ذهن انسان به یادگارمی گذارد ودرون شهر احساس آدمی را برمی انگیزد وحس تعلق محلی به وجود می آورد .محله ، منحصر به محتوای جمعیتی ، پوسته ، واندام فیزیکی نیست ، محله درواقع دستگاه خودکار فرهنگ سازی است که در آن گاها ایستایی دیده نمی شود.

در دوران گذشته به جهت جایگاه ویژه ، ارزش انسان دوستی واحترام به همسایه وحساسیت نسبت به محله ، محله های شهری دارای هویت اجتماعی ومکانی  خاص خود بودند وحس تعلق به آن فراگیر بود .درحال حاضر با تغییر ارزش ها ،ساختار محلات دگرگون شد، اگر محله را از بسته طبیعی خود جداکنیم چیزی جز تولید فرهنگی در ذهن باقی نمی ماند از این رو سرای محله فضای اجتماعی مناسب برای تقویت وتوسعه امور فرهنگی – اجتماعی برای افرادی است  که به این خدمات نیازمندهستندتا با رویکرد نوین از الگوی زندگی بهره مند شوند.

قرار بود محلاتی که پاتوق محلی وفضای سبز ندارند،سرای محله آن تبدیل شود به فضایی برای گذران اوقات فراقت اهالی محله، حس تعلق محلی کم کم داشت در محلات رونق پیدا می نمود ، سرای محله  به محله هویت داده بود  واین امر عامل مهم درهماهنگی فرد ومحیط وبهره برداری ورضایت شهروندان وتداوم حضور درآن بود و یکی از کانون های مهم شکل گیری هویت فرهنگی وتعلق به مکان  بود پس از خروج دکتر قالیباف از شهرداری با سوء مدیریت درستادمدیریت محله  در دوران مدیریت آقای حناچی روبه روشد وپس از برگزاری انتخابات ناعادلانه شورایاری محلات در برخی از محلات تهران وحذف دلسوزان ونمایندگان واقعی مردم وگماردن نفرات وابسته به تفکر فکری خود درشورایاری وبه دنبال آن حذف مدیران محلات دلسوز با سبقه طولانی وجایگزینی ناعادلانه منتصبین ، سرای محلات تبدیل شد  به فضای سیاسی ،انتخاباتی و پیمانکاری،فارق از توجه به مسائل فرهنگی واجتماعی ، که همگان شاهدبودند کما اینکه در مدیریت جدید نیز همین رویه نادرست در حال انجام است .

هیچ خیانتی بالاتر از ناامیدکردن مردم نیست و این مهم  در دوران حضور آقای حناچی در ستادمدیریت محله رقم خورد وعلی رقم نامه اکثریت شورایاران تهران به شهرداروقت در خصوص دستور  تغییر نگرش در مدیریت سرپرست ستادمدیریت محله متافانه   ایشان به دلیل رسیدن به اهداف سیاسی هیچگونه توجهی به درخواست نمایندگان مردم در محلات ننمود وبزرگترین خیانت وضربه را به شهروندان خوب محلات تهران زد.

حال کار سختی بر دوش مدیران شهری  است ومی بایست  در از بین بردن

ناامیدی وافزایش  امیدواری دربین مردم همت گمارند، امید است مسئولین شهر  از این مجموعه وظرفیت  مردمی آن  حمایت  وبه آن اعتماد  کنند وامور وحل مسائل ومشکلات را به  مردم واگذار نمایند ودر اجرای برنامه ریزی از پایین به بالا توجه ویژه داشته  ومحله های محروم را حمایت نمایند.  و انتخاب نمایندگان مردم در غالب شناسایی نخبگان محلی را با راه اندازی یک سامانه ثبت نامی و طی فراخوان عمومی انتخاب نمایند واز کج سلیقگی و به کار بردن سلایق شخصی در عزل ونصب ها در محلات خود داری نمایند.متاسفانه در همین دوران ریاست آقای دکتر ذاکانی  در مسند شهرداری تهران ،  شاهد اینگونه ناعدالتی ها در برخی محلات تهران هستیم که ستادمدیریت محله و حتی شهرداری منطقه به واسطه مشورت با  برخی نیروهای ناکارآمد وبومی منطقه که چندین سال است در یک منطقه شهرداری با لابی های خود مشغول به کارهستند وهیچگونه تخصصی در امور مهم شهری ندارند در واگزاری امور مردم به خود مردم گاها کج سلیقگی وغربالگری شخصی می نمایند.

به امید روزی که شهردار تهران فارق از هرگونه مسائل سیاسی حضورش در صندلی ریاست شهرداری تهران فقط به واسطه خدمت به مردم محلات باشد  نه  آینده سیاسی خود.

به امید آن روز.انشااله

(حسین کاهه /کارشناس ارشد مدیریت برنامه ریزی شهری)